O znacznikach HTML dla trzykropczastych, pierwsze

Między innymi poprawkami, którymi raczy nas JoggerPL Team, został wprowadzony wodotrysk na stronie dodawania wpisu panelu administracyjnego. I wprowadził zamieszanie, bo nagle okazało się, że zawiera różne mniej znane znaczniki. Trzykropka podjęła się wybadania działania nieznanego i doznała szoku zauważywszy, że to wszystko i tak wygląda na jedno kopyto. Dlatego właśnie podjąłem się rozwiania wątpliwości i wyjaśnienia różnic pomiędzy poszczególnymi znacznikami.

Nieniejszy cykl dedykowany jest osobom, które wiedzą już, jak zapisać akapit i linka, ew. wstawić obrazek.

Spis treści

1. O b, i, u, strong oraz em
2. Zacytuj mnie: blockquote i q, a także cite
3. Definicja, czyli dfn
4. Abrewiacje i akronimy – abbr, acronym

O b, i, u, strong oraz em

Choć podobnie wyglądają, ich znaczenie różni się wielce. I tak, b, i oraz u to tylko dekoracje, a strong i em są didaskaliami, mówiącymi, aby aktor wykrzyczał (strong), czy też głośno powiedział (em) dane słowa. Nie bez powodu użyłem tu takiego porównania – dla przeglądarek czytających dane teksty (przykładowo niewidzącym użytkownikom), strong i em rzeczywiście spełniają tą rolę.

Przykład użycia (działanie):
Chcemy, aby dalsza część wypowiedzi była głośna:
Jestem tutaj, <strong>słyszysz mnie</strong>?
Ale zaznaczenie aktualizacji ma tylko wyglądać grubiej:
<b>Aktualizacja</b>: poprawiłem coś.

Notatka: ogranizacja, która tworzy specyfikację HTML, obecnie nie zaleca stosowania znacznika u. Co prawda, dla zwykłych śmiertelników niewiele to znaczy, ale jeśli za sto lat przypadnie obowiązkowa migracja na nowszą wersję języka, to zawsze będzie mniej do poprawiania.

Zacytuj mnie: blockquote i q, a także cite

Znaczniki q i blockquote mają za zadanie przetrzymywanie cytatów. Czemu więc dwa, a nie jeden? q zawera krótki cytat – zazwyczaj jedno, lub kilka zdań. Można się domyśleć, że w blockquote da się zawrzeć i dwudziestostronicowy referat. Dlatego q jest elementem liniowym, a blockquote blokowym.

Element liniowy to element, który najczęściej znajduje się wewnątrz jakiegoś akapitu. Element blokowy to taki, który może zawierać akapity. Dla przypomnienia – akapit zaznaczamy znacznikiem p.

Oba te znaczniki powinny posiadać atrybut cite, zawierający URL (upraszczając: odnośnik) do źródła. Jeśli cytujemy wypowiedzi Tacyta, nie musimy go linkować. 🙂

W takim wypadku przydaje się znacznik cite, w którym umieszczamy autora cytatu, czy np. nazwę książki, w której się ten cytat znalazł. Oczywiście, nie będzie grzechem, jeśli, cytując jakąś stronę WWW umieścimy w nim URL cytatu w formie klikalnego linka, stosując znacznik a.

Przykłady (działanie):
Cytat z http://przykladowo.pl/artykul:
<blockquote cite="http://przykladowo.pl/artykul" >
	<p> akapit 1</p>
	<p> akapit 2</p>
</blockquote>
<p>Źródło: 
	<cite>
		<a href="http://przykladowo.pl/artykul" >
			Artykuł na przykladowo.pl 
		</a>
	</cite>
</p>
Cytat z Tacyta:
<p>
	<q>Przy największym państwa nierządzie najliczniejsze były prawa.</q>
	<cite>Tacyt, Roczniki, III, 27</cite>
</p>

Definicja, czyli dfn

Znacznik definicji dfn bardzo prosto zrozumieć – otaczamy nim słówko, którego definicja znajduje się gdzieś blisko.

Choć nie ma go na panelu dodawania wpisu, warto o nim wiedzieć, gdyż już niedługo przyda się, kiedy będziemy poznawać listę definicji.

Przykład (działanie):
<dfn>Woda</dfn> to związek wodoru z tlenem.

Abrewiacje i akronimy – abbr, acronym

Znaczniki abbr i acronym służą do oznaczania abrewiacji oraz akronimu. Jak można zauważyć, czytając słownikowe definicje, skrót dr jest tylko abrewiacją, a PKB jest i akronimem i abrewiacją. Określa to również możliwości stosowania obu znaczników w HTMLu.

Przykład użycia (działanie):
<abbr title="profesor" >prof.</abbr>
<acronym title="produkt narodowy brutto" >PNB</acronym>

Notatka: Znacznik abbr nie jest wyświetlany w przeglądarce Internet Explorer 6 i starszych.

Notatka: Znacznik acronym zostanie całkowicie zastąpiony przez abbr w przyszłych wersjach HTML.

Zakończenie

Co za dużo, to niezdrowo – zasada ta tyczy się także i poznawania nowego języka. Dlatego nowe doświadczenia należy stopniowo podawać, najlepiej lekko schłodzone. Po przeczytaniu tej części mamy już solidne podstawy do pisania tekstów w HTMLu. Oczywiście – to nie wszystko. Z drugiej strony, nawet z tą wiedzą da się zaskoczyć niejednego łebmajstra, co to majstruje i majstruje strony w swoim FrontPage’u.

W następnym odcinku – zaawansowana edycja tekstu oraz listy.